ตามตำรายาแผนโบราณ  ไม่สนับสุนนให้กินเห็ดหลินจือเป็นอาหาร เพราะเห็ดหลินจือมีลักษณะเนื้อเหนียวแข็ง เคี้ยวไม่ได้ เหมือนเปลือกไม้  การบริโภคควรเพื่อเป็นยาเท่านั้น   โดยกำหนดให้กินเห็ดแห้ง วันละ    4 -15  กรัม   กินตอนท้องว่าง ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับความต้องการว่าจะใช้เพื่อบำรุงร่างกาย   หรือจะใช้เพื่อรักษาโรค

วิธีกินมีด้วยกัน 3 วิธี

           1.แบบยาต้มเอาน้ำมากินเป็นยา  หรือดองเหล้าเอาน้ำมากินเป็นยา

           2.แบบยาสกัดบรรจุแคปซูล  ใช้วิธีสมัยใหม่สกัดเอาตัวยาออกมาแล้วนำไปบรรจุแคปซูล

           3.แบบยาบดบรรจุแคปซูล  ใช้วิธีเอาเห็ดไปบดให้ละเอียดแล้วนำไปบรรจุแคปซูล

ใน 3 ข้อนี้  การกินเห็ดหลินจือข้อที่ให้ประโยชน์ทางยาน้อยที่สุดคือ ข้อ 3  แบบยาบดบรรจุแคปซูล  ในข้อนี้ผู้บริโภคจะได้ประโยชน์ทางยาน้อยมาก   เพราะในกระเพาะอาหารของคนเราไม่สามารถสกัดเอาตัวยาออกมาได้ทั้งหมด   เหมือนกับกินขี้เลื่อย  หรือกินไม้   ซึ่งในส่วนนี้หมอจีนโบราณก็ไม่สนับสนุนให้ใช้   ชาวจีนโบราณจะใช้วิธีต้ม  หรือดองเหล้าเท่านั้น      

หนังสือเห็ดหลินจือกับการรักษาโรค  ISBN 974-93782-9-6 โดย สมศักดิ์ ชินกร

http://www.lingzhibook.com/cnnbook/No.24.htm